Films kijken, vroeger en nu

Iedereen weet dat ik over het algemeen liever een boek lees dan dat ik een film kijk. Mijn eigen fantasie is groot genoeg en ik kan als ik lees prima bedenken hoe alles er volgens mij uit zou moeten zien. Bij een film is het anders. Je zit een bepaalde tijd stil en moet je concentreren op het scherm. Dat lukt me niet altijd en ik heb er ook niet altijd zin in. Toch is de manier waarop ik graag films kijk wel veranderd door de jaren heen.

Toen ik nog alleen woonde, keek ik het liefst in mijn eentje naar een film, lekker thuis op mijn eigen bank. Dan hoefde ik met niemand rekening te houden qua filmkeuze, tijdstip en of ik de film in één keer af wilde kijken. Ik begon vaak met kijken tijdens het eten. Dan zat ik toch al stil. Soms keek ik maanden geen films en het volgende moment misschien wel zeven in één weekend. Het was maar net waar ik zin in had. Ik keek destijds het liefst naar dramafilms, waargebeurde verhalen en af en toe keek ik naar een romantische comedy.

Sinds ik samen woon, is mijn film-kijk-gedrag al wel iets veranderd. Als we een film kijken, kiezen we deze meestal samen uit. Of we kiezen om de beurt een film die we graag willen zien. We kijken deze dan meestal in de avond. De keren dat we samen naar de bioscoop zijn geweest, waren tot nu toe wel op één hand te tellen. Waarom zou je geld uitgeven aan de bios als het net zo gezellig is om thuis op de bank te kijken, met een wijntje een bak chips op tafel. Er kwamen wel wat genres bij, want Huib houdt ook van actiefilms en documentaires.

Sinds de geboorte van Marcel is alles anders en dat heeft ook een impact op het kijken van films. Ik ben eigenlijk meer films gaan kijken. Vaak ben ik ’s avonds zo moe dat ik als hij slaapt het liefst op de bank plof. Lezen lukt dan niet altijd en vaak kijken we dan series of films. Dat werkt enerzijds prima, omdat Marcel goed slaapt, maar dat is natuurlijk geen zekerheid. Dat is dan ook gelijk een nadeel geworden. We kunnen pas beginnen met het kijken van de film als we zeker weten dat de baby slaapt. Daarna kan het altijd zijn dat hij ergens van wakker wordt en dat we de film weer moeten onderbreken. Ik ben dan eigenlijk constant aan het focussen op wat ik hoor en dat maakt het kijken naar een film niet echt een vorm van ontspanning.

Vandaar dat ik sinds zijn geboorte opeens wél naar de bioscoop ga. Ik ben in 2016 inmiddels vijf keer naar de film geweest en dat is me goed bevallen. Naar de bioscoop gaan heeft voor mij opeens een andere functie gekregen. Niet alleen weet ik zeker dat ik een hele film kan kijken zonder dat de baby er doorheen begint te huilen, maar ik ben er ook écht even uit. Alleen, met een vriendin of met Huib. Dat maakt het de bioscoop opeens wel een vorm van ontspanning. Die andere mensen in de zaal neem ik tegenwoordig voor lief. Het is soms zelfs wel gezellig om even te kletsen met de mensen naast je.

Ben je benieuwd welke films ik tot nu toe gezien heb in 2016?
Ik schrijf van elke film die ik kijk een review voor Filmgeek.