Zwanger zijn is slecht voor mijn longen

Zwanger zijn is heerlijk en ik kijk enorm uit naar onze kleine man, maar het heeft helaas ook mindere kanten. Zo heb je de standaard zwangerschapskwaaltjes, zoals die vreselijke misselijkheid in het eerste trimester, maar er zijn voor elke vrouw ook wel andere kwaaltjes die wat meer persoonlijk zijn. Voor mij is zwanger zijn helaas elke keer erg slecht voor mijn longen. Daar had ik deze week dus erg veel last van.

In 2005 hoorde ik voor het eerst het woord astma vallen en ik ken dus de benauwdheid, de pufjes, het hoesten en alle ellende die erbij komt kijken. Verkouden zijn, bronchitis en zelfs longontstekingen zijn me niet vreemd. In 2012 kreeg ik van de allergoloog een neusspray die me hielp om minder vaak verkouden te zijn. Die hielp zo goed dat ik twee jaar later alle pufjes af kon bouwen. Ik scoorde gewoon 100% op alle testen bij de longarts en ik voelde me alsof ik de astma-ellende achter me kon laten. Zolang ik mijn neusspray kan gebruiken, is dat ook het geval.

Daar wringt dus de schoen. De enige anti-allergie neusspray waar ik geen hoofdpijn van krijg, is precies die ene die je eigenlijk niet mag gebruiken tijdens je zwangerschap. Dus elke keer dat ik zwanger was, stopte ik daar braaf mee. Wat is nou het ergste dat je kan gebeuren? Een verkoudheid? Dat was wel de moeite waard, als ik de baby dan een bak medicatie kon besparen. Zo dacht ik er tenminste over.

Helaas was het niet zo’n feest. Toen ik in verwachting was van Marcel, werd ik in de vijfde maand goed verkouden en ik kwam er niet vanaf. Sterker nog, ik kreeg het erg benauwd. De huisarts schreef Ventolin voor en wilde hier na een week nog een ander pufje aan toevoegen. Na overleg met de gynaecoloog moest ik hier weer mee stoppen. Hij gaf me een recept voor codeïne om ‘s nachts te kunnen slapen en verwees me door naar de longarts. Met haar zocht ik naar een betere oplossing, maar we vonden er geen. Er zat dus niets anders op dan het maar uit te zitten. Tijdens mijn bevalling was ik weer zo verkouden en aan het hoesten. Dat was geen aanrader.

In januari was ik weer zwanger. Ik stopte met de neusspray en werd ziek. Toen ik weer zo weinig lucht kreeg, ging ik naar de huisarts. Ik had een virale longontsteking. Antibiotica zouden niet helpen en dus kreeg ik wederom codeïne voorgeschreven tegen het hoesten. Deze zwangerschap eindigde in een miskraam. Hoewel de longontsteking waarschijnlijk niet de oorzaak was, vond ik het wél heel erg! Je weet het tenslotte niet zeker. Wat nou als het de schuld was van mijn longen? Is het dan wel zo verstandig om te stoppen met medicatie?

Toch deed ik het deze zwangerschap weer. De gezondheid van de baby staat voorop. Weer twijfel ik aan de juistheid van die beslissing, want ik ben wederom goed verkouden en vreselijk benauwd. Dinsdagavond kreeg ik bijna geen lucht meer en Pel nam me mee naar de huisartsenpost. Dat werd een avondvullend programma. Ik ging bijna onderuit in de hal (door de overgang van warm naar koud en een tekort aan zuurstof in mijn bloed) en werd in een rolstoel gezet. De dienstdoende huisarts bekeek mijn zuurstofgehalte en luisterde naar mijn longen, maar verwees me vrijwel direct door naar zijn collega’s van de spoedeisende hulp. Daar werd ik weer onderzocht en ze namen bloed af. De woorden ‘astmatische bronchitis’ vielen. Het leek daarna even beter te gaan. Tijdens het wachten op de uitslagen werd de benauwdheid toch weer erger en dus mocht ik vernevelen met Ventolin. De arts was hier wel van geschrokken en twijfelde of ze me naar huis kon laten gaan. Ik had echter het idee dat ik thuis wel lekkerder kon slapen. Dus ik mocht naar huis en kreeg in overleg met een longarts en gynaecoloog een lading pufjes mee. Een moeder die geen adem kan halen, is schijnbaar ook niet echt ideaal.

Inmiddels ben ik dus alweer een paar dagen uitgeschakeld door dit voorval. Ik hoop dat het niet nog een keer voorkomt. Binnenkort zie ik de longarts weer op de poli en dan ga ik toch eens vragen wat verstandig is. Als ik de pufjes nu opeens wel mag hebben, mag ik dan niet gewoon weer beginnen met mijn neusspray? Die bevat tenslotte dezelfde werkzame stoffen en werkt veel effectiever bij mij. Ik ben heel benieuwd wat daarop het antwoord zal zijn. Nu ga ik eerst maar eens uitzieken en zorgen dat ik weer wat energie krijg.