Een nieuw gasfornuis

Al jaren klaag ik dat ik een nieuw gasfornuis wil. Toen ik in 2007 (na een mislukte poging tot samenwonen) mijn eigen flatje kreeg toegewezen, kocht ik via Marktplaats een gasfornuis met elektrische oven voor vijftig euro. Mijn koelkast kreeg ik gratis van vrienden van mijn ouders en de was deed ik twee keer per week bij mijn moeder. Zo kwam ik het eerste jaar door. Na een tijdje kocht ik een eigen wasmachine en ook de koelkast ging stuk. Het gasfornuis bleef al die tijd gewoon werken. Tot gisteren. Nou ja, eigenlijk was hij al langer een beetje gammel en er waren wat onderdelen afgebroken, dus hij stond wel op de lijst om vervangen te worden voor de baby er zou zijn. Voor de veiligheid enzo. Helaas ging dat allemaal wat sneller dan gepland en zo kwam het dat ik gisteravond online op zoek ging naar een vervanger. Deze keer niet via Marktplaats, maar gewoon bij een online winkel.

Gisteravond baalde ik echt als een stekker, zacht uitgedrukt. Het was niet gepland, maar dingen gaan natuurlijk nooit kapot wanneer je dat graag wilt. Het is wel opgelost en het is weer een klus die van de to-do-lijst af kan. Zo zie ik het dan maar. Het leven komt toch zoals het komt. Vandaag hebben mijn vader en Huib het oude gasfornuis alvast buiten gezet, zodat we de keuken eens goed schoon konden maken. Zonder dat grote ding wat in de weg staat, kun je overal opeens bij. Kijk, dat is nou eens mooi. Een geluk bij een ongeluk. Mijn moeder kwam mee om te helpen met schoonmaken. Inmiddels heb ik dus een schone keuken en er is al ruimte gemaakt voor het nieuwe gasfornuis. Deze wordt (als alles goed gaat) woensdag afgeleverd. Tot die tijd overleven we het wel even zonder gasfornuis. Vanavond gaan we lekker bij mijn schoonouders eten, morgen gooi ik wel iets in de magnetron en dan hoop ik dat ik woensdag weer gewoon zelf kan koken.