Anderhalve week geleden vertrok Pel voor twee weken naar Parijs voor zijn werk. Hij heeft de weekenden vrij terwijl hij daar is en daarom ben ik hem afgelopen weekend op gaan zoeken met de auto. Zo kon ik hem toch even zien en hadden we meteen een fijn weekendje weg samen. Ik was al sinds 2000 niet meer in Parijs geweest en destijds was ik er met school. Het was dus wel tijd om deze stad weer eens te bezoeken.
Vrijdag pakte ik mijn tas in en zodra Marcel was opgehaald, sprong ik de auto in. Ik ben eigenlijk de hele middag onderweg geweest met de auto. De reis verliep eigenlijk prima en alleen tijdens de laatste drie kilometer stond er file. Dat viel me nog best mee op vrijdagmiddag. Bij het hotel stond Pel al op me te wachten. We brachten de auto en mijn spullen weg, aten snel wat en daarna namen we de trein naar het centrum van Parijs. We hadden geen echt plan, maar Parijs is ’s avonds sowieso mooi verlicht en dat leek me wel leuk om te zien. We stapten uit op het metrostation onder de Arc de Triomphe en liepen een rondje over het plein. Wat een drukte! De dag ervoor was Pel even gaan kijken bij de Disney winkel op de Champs-Élysées en ik was er inmiddels wel benieuwd naar, dus we liepen die kant op. Helaas was de Disneywinkel net dicht gegaan, dus het winkelen moest even wachten tot de volgende dag. Inmiddels werd het ook al laat en ik was moe van het rijden, dus we namen de metro en trein terug naar St Denis waar ons hotel stond. Daar haalden we nog wat te drinken en een midnightsnack (hmmm, frietjes) voor we terug gingen naar de kamer.
Zaterdagmorgen hadden we wel een doel. Ik wilde erg graag richting de Sacre Coeur en Montmartre, omdat ik me kon herinneren dat ik dit een mooi stukje Parijs vond toen ik er voor het laatst was. Het was prachtig zomers weer en dat maakt alles mooi, maar ik was toch best wel weer onder de indruk van de Sacre Coeur toen ik deze vanaf beneden zag verschijnen. We gingen naar boven en gingen eerst even op de trap zitten om van het uitzicht te genieten voor we aansloten in de rij om even binnen te kijken. Ook van binnen is het een prachtige basiliek.
Toen we weer buiten stonden, liepen we in de richting van Montmartre. Daar waren we nogal druk met het ontwijken van straatartiesten die ons wilden tekenen en met kijken naar de prachtige werken die anderen gemaakt hadden. We dronken iets op een terrasje en gingen daarna weer terug richting de metro. We gingen via de Arc de Triomphe terug naar de Champs-Élysées nu de winkels wel open waren. Ik zag superleuke babykleertjes en dingen voor Marcel, maar heb me ingehouden. Ook bij Disney hebben we eigenlijk alleen gekeken. Er waren genoeg leuke dingen, maar er stond ook een bizar lange rij voor de kassa en daar had ik niet zoveel zin in. Het was al erg leuk om te zien wat ze allemaal hadden. En wat moeten we eigenlijk met al die knuffels?
Aan het begin van de middag was ik best wel moe. Een stedentrip is toch best heftig als je zwanger bent. We zijn even terug gegaan naar het hotel om uit te rusten, zodat we er daarna weer even tegenaan konden.
We begonnen het tweede deel van onze dag bij de Notre-Dame. Hier stond ook een enorme rij om binnen te mogen kijken. Pel was er de week ervoor al geweest, dus dat hebben we overgeslagen. We gingen op zoek naar de aanmeerplek van de rondvaartboten. Ik had in het hotel een foldertje gevonden over het maken van een Seine Cruise en dat leek me erg leuk. Ik had het nog niet eerder gedaan in Parijs en het leek me wel leuk om de stad eens vanaf het water te bekijken. We hadden geluk, want er zou bijna een boot vertrekken toen we aan kwamen en we konden nog mee. Ik vond een mooi plekje boven, zodat ik mooie foto’s kon maken. Pel ging vrij snel weer naar beneden, want die vond het varen wat minder. Ik word eigenlijk nooit zeeziek, en ook nu had ik er geen last van.
De cruise vaart om de eilanden heen die midden in de Seine liggen en daarna vaart hij nog een stukje door richting de Eiffeltoren. Onze gids, Laura, was haar stem half kwijt, maar wist ons toch een heleboel te vertellen over Parijs in zowel Frans als Engels.
Terug op het vaste land hebben we eerst even een stukje gewandeld voordat we een restaurantje zochten. Ik kwam allerlei schattige winkeltjes tegen waar ze leuke spulletjes hadden, maar ik werd er door Pel (terecht) op gewezen dat ik geen schrijfspulletjes en andere lieve dingetjes meer nodig heb en dat ik nog niet weet of ik onze baby een jongetje of meisje is. Even inhouden dus, maar wel leuk om te weten dat er zoveel leuke winkeltjes zijn in Parijs. We vonden uiteindelijk een schattig cafeetje waar ze Italiaanse gerechten serveerden. Ik koos voor de lasagne. Dan wist ik zeker dat er niets in zat wat ik niet mocht eten en het was ook nog eens verschrikkelijk lekker. Goede keuze dus. Ook stonden er alcoholvrije cocktails op het menu. Ik heb de appel-mojito even getest en die was heel erg lekker.
De Eiffeltoren stond ook op ons to-do-lijstje voor het weekend. ’s Middags hadden we hem al in het licht gezien, maar het leek ons leuk om ook de verlichte versie te gaan bekijken ’s avonds. Pel wilde ook graag naar de top. ’s Middags twijfelden we nog. Ik heb hoogtevrees en het is best prijzig. Nu was hij met mij mee gegaan op de boot, dus ik heb me opgeofferd. Ik was ook wel benieuwd naar het uitzicht over de stad en of dit nu wel of niet de moeite waard is. We hebben echt twee uur in de rij gestaan, maar rond 22.30 uur konden we eindelijk naar boven toe. Het uitzicht was prachtig, maar ik was inmiddels wel heel moe. (Kan iemand me trouwens vertellen waarom mensen kleine kinderen mee naar boven nemen, zo ’s avonds laat? Het huilen van die kleintjes gaat echt door merg en been.) Uiteindelijk zijn we helemaal in het topje geweest. Daar baalde ik wel even dat ik geen goede camera bij me had, want dan hadden we de prachtig verlichte gebouwen veel beter vast kunnen leggen. Pas na middernacht waren we weer beneden.
We lagen op zaterdag best laat in bed, maar we hadden niet echt plannen en dus sliepen we op zondag heerlijk uit tot half 12. Ik had best nog langer kunnen slapen, maar dat leek me toch wel zonde van de zonnige dag en het feit dat we in Parijs waren. Kortom, we zijn er maar uitgekomen en terug de stad in gegaan. De eerste bestemming van de dag was begraafplaats Père Lachaise. Ik was hier al wel een keer geweest, maar Pel nog niet. We hebben niet alle paadjes afgelopen, maar even een rondje voor de beeldvorming. Tegenover Père Lachaise zat een leuk restaurantje waar we geluncht hebben.
Na de lunch wilden we nog wat andere dingen zien van de stad. Het bleef zo lekker zonnig en dus pakten we de metro in de richting van Place de la Concorde. Vanaf het plein loop je zo Jardin des Tuileries in en dat park stond nog op Pel’s lijstje om nog eens overdag te bezoeken. Het was erg druk, maar we konden twee ligstoeltjes bemachtigen in de schaduw en hebben lekker genoten van het park. Daarna zijn we er doorheen gelopen en hebben we de kunstwerken bekeken die buiten staan. Aan het einde van het park loop je zo tegen het Louvre aan. Naast het museum zit winkelcentrum Carrousel du Louvre. Hier hebben we koffie gedronken en cheesecake gegeten, voordat we terug gingen naar St Denis.
’s Avonds hebben we in de buurt van het hotel sushi gegeten. Ik mag natuurlijk niet alles eten, maar er was genoeg dat ik wel kon bestellen. Het was in ieder geval erg lekker. We hebben die avond rustig aan gedaan en nog wel even een wandeling door de wijk gemaakt, maar uiteindelijk lagen we redelijk vroeg op bed. Ondanks het lekkere bed sliep ik die nacht heel slecht. Dat was niet echt een goede voorbereiding op de rit naar huis.
De terugweg verliep helaas niet zo goed als de heenweg. Ik vertrok om 9.00 al bij het hotel, maar het was vreselijk druk onderweg. Vooral in België stonden veel files en er was voor Antwerpen een heftig ongeluk gebeurd, waardoor de boel nog meer vast liep. Uiteindelijk was ik die middag pas om 16 uur thuis. Snel zette ik mijn spullen thuis en reed door naar mijn ouders, waar ik niet alleen Marcel op ging halen, maar ook lekker mee kon eten. Het weekend in Parijs zat er weer op, maar het was ook heel fijn om mijn kleine man weer in mijn armen te sluiten. Ik heb hem onwijs gemist en voorlopig wil ik eigenlijk niet meer zonder hem weg!
Geef een reactie