Deze blogpost had ik al veel eerder willen schrijven, maar het fietsen kwam er steeds niet van. Vandaag is het gelukt. Ik heb voor het eerst op mijn mamafiets gefietst met de kleine man. Vorig jaar had ik echt het idee dat we in de lente wel konden gaan fietsen, maar dat viel tegen. Voordat het zo ver was, moesten er eerst wat dingen gebeuren.
- Marcel moest goed zelfstandig kunnen zitten;
- Ik moest een fiets stoeltje aanschaffen;
- Dit stoeltje moest op mijn fiets vastgemaakt worden;
- En als laatste moest ik ook nog daadwerkelijk op de fiets stappen.
Punt 1 tot en met 3 waren eind juli allemaal geregeld en dus kon ik gaan fietsen. Ik verzon een heleboel smoesjes om dit niet te hoeven doen en daarnaast was het ook niet altijd even lekker weer. Vandaag scheen de zon en we hadden geen plannen. Ik vroeg aan mijn vader of hij mee wilde en toen konden we vertrekken. Het was even uitvogelen hoe ik makkelijk op kon stappen met Marcel op de fiets, maar na een paar keer proberen lukte het. We waren onderweg.
Het fietsen zelf ging eigenlijk prima. Marcel vindt het geweldig en zit heel vrolijk te lachen, kletsen en wijzen naar alles wat hij ziet. Dat vond ik heel erg mooi om te zien. Zelf vond ik het wel even wennen, maar dat komt ook omdat ik bijna nooit fiets. Ik vind fietsen niet echt leuk. Leuk of niet, het was vandaag prima fietsweer en we hebben bijna 12 kilometer gefietst.
Nu zit ik moe en voldaan op de bank. Marcel slaapt, ik heb even snel gedoucht en nu heb ik even tijd voor mezelf. Of ik snel de fiets zal pakken, weet ik niet, maar ik ben wel blij dat we zijn gegaan. Nu weet ik dat het gewoon kan. Dat is wel zo handig. Als we naar het consultatiebureau moeten, scheelt fietsen enorm op de reistijd. Zo zijn er meer plekjes in de stad die gewoon beter te bereiken zijn op de fiets dan met het openbaar vervoer. Kortom, eigenlijk is een fiets stoeltje voor Marcel gewoon onmisbaar in de stad.
Marieke
Heerlijk meis! Je tula mee en gaan 😉
Roxanne
O ja… Mijn Tula die al 2 maanden in de auto ligt! Ik vergeet hem er steeds uit te halen.
Sanne
Een gewone of een elektrische fiets?
Fietsen kan best leuk zijn!
Roxanne
Ik heb een gewone fiets 🙂
Kim
Wat leuk! Ik zou ook best met m’n neefje willen gaan fietsen, hihi, maar ik denk dat dat er niet in zit. Ik heb geen fietsstoeltje 😉 Dus dat wordt gewoon pas tegen de tijd dat hij zelf kan fietsen, haha. Hij kan nu wel net zelf zitten, dus dat is iets. Het zou nu dus wel binnenkort “mogen” en kunnen.
Kim recently posted…Een brief aan mijn jongere ik
Roxanne
Je kunt ons stoeltje heel makkelijk op een andere fiets zetten dus ik kon halverwege wisselen met mijn vader zonder van fiets te wisselen 🙂 dus misschien kan dat bij jouw fiets ook wel? (Vraag me overigens niet hoe, want daar schakel ik dus mannen voor in)
Linda Meester
Je wisselt het zitje door het uit het blok te halen dat op de stuurpen vastzit en in het andere blok te plaatsen. Let wel op dat dit geen verstelbare stuurpen is trouwens #vrouwvandefietsenmaker
Ik heb geen rijbewijs en fiets wat af met de meisjes.
Vandaag voor het laatst naar het consultatiebureau geweest en voor het eerst in negen jaar met d eauto, dus we moesten parkeergeld betalen. Dat was vreemd.
Veel fietsplezier, gewoon even doorzetten
Linda Meester recently posted…Zinderende Zomeravonden in Avonturenpark Hellendoorn
Roxanne
Dat is ook nog een ding ja! 🙂 Ik betaal me suf aan geld voor de bus en als we met de auto zouden gaan (die ik dan zelf niet heb) betaal je parkeergeld. Fietsen is dus niet alleen gezonder, maar ook nog eens goedkoper.
Vlijtig Liesje
Mooie fiets! En ik vind hem niet zo’n uitgesproken Mamafiets: mooi neutraal!
Vlijtig Liesje recently posted…Waarom ik nooit broeken draag
Roxanne
Ja klopt 🙂 Het was eerst mijn gewone fiets hoor. Die nu dus een beetje verbouwd is.
Volgmama
Heerlijk. Ik fiets ook graag!
Volgmama recently posted…WIN WEEKEND | WIN EEN SKOOT LOOPAUTO EN KOFFER IN ÉÉN!