R5 in de Melkweg

Wat doe je als één van je beste vriendinnen aan je vraagt of je met haar mee gaat naar een concert van R5 in Amsterdam? Ik kende de band niet, maar aangezien Fabi uit Duitsland komt en we elkaar niet vaak zien, twijfelde ik er niet aan. Ik kocht een kaartje en ging later pas naar de muziek luisteren. Ik heb op zich een brede muzieksmaak dus ik zat er niet zo over in. Het zou vast een leuke avond worden. De muziek van R5 is misschien wat meer pop-achtig dan ik op dit moment graag luister, maar ik werd er eigenlijk vanaf het begin al heel vrolijk van. Dat was al een goed teken.

Gisteren was de dag van het concert. In het begin van de middag kwamen Fabi en één van haar vriendinnen bij mij aan in Utrecht. Ze kwamen hun spullen hier afgooien, zodat ze ’s avonds konden blijven logeren. We aten een broodje en vertrokken daarna richting Amsterdam. Na een kort rondje langs de tourist shops en een bezoekje aan de Dam namen we de tram richting het Leidseplein. We moesten bij de Melkweg zijn. Daar werden we even van elkaar gescheiden. Zij hadden VIP tickets gekocht en mochten eerder naar binnen. Ik bleef met een andere Nederlandse vriendin van Fabi achter in de rij van mensen die gewone kaartjes hadden gekocht. Hoewel we de gemiddelde leeftijd flink omhoog haalden, was het erg gezellig in de rij. Tienermeiden die voor de muziek komen en niet als een stel viswijven staan te gillen zijn best tof! Ik ben zelf tenslotte ook ooit 15 geweest. We wisselden ervaringen uit van andere concerten waar we wel eens geweest waren en klaagden samen over de regen en de kou. Gelukkig was het snel half 8 en toen mochten wij ook naar binnen. Omdat we redelijk vroeg waren, stonden we vooraan in de gewone rij en zo vonden we de meiden met VIP tickets snel weer terug binnen.Het is altijd even afwachten wat je in het voorprogramma krijgt bij een concert. In dit geval was het top. Het kleine broertje van de bandleden kwam zijn DJ skills showen. Het was meteen een feestje, hij kreeg iedereen mee. We stonden echt gelijk te zingen en te dansen. Zo mag van mij elk optreden wel beginnen. Met nummers die je al kent, kom je er meteen lekker in. Na zijn set werd het podium snel omgebouwd en toen kwam R5 zelf op. De jonge meiden werden helemaal wild. Als ‘oud wijf’ kreeg ik wel even een flashback naar mijn eerste concert van de Backstreetboys in 1997. Ik heb dat gillen nooit zo begrepen. Toch lijkt het er bij sommige meiden bij te horen als er mooie jongens/mannen op het podium staan. En laten we eerlijk zijn, de mannen van R5 zijn nog jong, maar ik kan me zeker voorstellen dat je ze leuk vindt als je zelf nog een tienermeisje bent. Ik had het wel geweten als ik nog 15 was!

Nu kwam ik niet voor de jongens, maar voor een leuke avond met de meiden. Dat werd het zeker. We hebben gedanst,gesprongen en sommige nummers kon ik (al) meezingen. Ze spelen live ook lekker en het plezier spat er bij de hele band vanaf. Wat een energie! Ik heb geprobeerd foto’s te maken terwijl iedereen om me heen stond te springen. Dat was nog een aardige opgave, maar er zijn er wel wat gelukt. De anderhalf uur vlogen in ieder geval voorbij.

Na de show zijn we nog even blijven hangen, omdat er vaak nog een signeer en fotosessie gehouden wordt na afloop. Dat wilden mijn vriendinnen wel graag meemaken, ondanks dat ze al VIP kaartjes hadden. Ik vond het prima. Uiteindelijk hebben we de band nog gezien toen ze naar de tourbus toe liepen. Ik heb foto’s gemaakt en flink wat high five’s uitgedeeld. Het is fijn als muzikanten zo leuk zijn tegen hun fans. Daar houd ik wel van. Het was echt een hele gezellige avond en ik kwam echt stuiterend en vol energie thuis!