Vrijdagmorgen werd ik om kwart over 8 heerlijk uitgerust wakker. Door de donkere gordijnen en het gebrek aan katten, was ik later wakker dan anders. We hadden geen ontbijt bijgeboekt bij dit hotel en reden daarom eerst even naar de McDonalds voor een ontbijtje voordat we weer op pad gingen. De eindbestemming voor vrijdag was Zutphen, maar we zouden eerst een tussenstop maken in Westerbork. Op 4 mei zagen we daar beelden van op tv en H. vertelde me dat hij er nog niet geweest was. Ik was er zelf ook nog nooit geweest, maar omdat H. zoveel weet van de Tweede Wereldoorlog, had ik dat niet verwacht. Nu we toch onderweg waren, konden we dat ook wel gelijk meepakken.
Na een flink eind binnendoor rijden en een zoektocht in Beilen (sinds wanneer is een kwart over de rotonde hetzelfde als rechtdoor mensen?) waar ik de DVD van “Haar naam was Sarah” kocht bij de Albert Heijn, kwamen we aan bij het herinneringscentrum van voormalig kamp Westerbork. Daar bekeken we eerst het herinneringscentrum. Hier waren verschillende exposities, spullen van toen en beeldmateriaal te zien. Dit was al erg indrukwekkend.
Na een kop koffie gingen we naar buiten toen om het voormalig kamp Westerbork te bekijken. Of wat daar van over is. Ik schrok even toen er stond dat dit nog 2,9 kilometer lopen was. Op een zonnige dag is dat misschien geen probleem, want de omgeving is mooi, maar nu kon het elk moment weer gaan regenen. Ik had er weinig zin in om door de blubber door het bos te lopen. Gelukkig viel ons oog op een bushalte. We konden ook met de pendelbus!
De buschauffeur zette ons af bij de slagboom en vanaf daar liep je het terrein op. Ik was er stil van. Er waren wel andere mensen, maar het enige wat je hoorde waren de vogels en hier en daar een voetstap. Het leek wel alsof iedereen er stil van was. Behoorlijk indrukwekkend.
We liepen naar het einde van het veld om een foto te maken van het stuk van de spoorlijn wat er nog ligt. Daar kreeg ik echt wel even kippenvel van. Ik heb echt even om me heen staan kijken, maar wat zich hier heeft afgespeeld is gewoon niet te bevatten. Het is jammer dat er niet meer van over is, maar de spoorlijn en het prikkeldraad op het hek geven al een klein beetje weer hoe het geweest moet zijn.
Als laatste liepen we naar het monument met de steentjes. Ik vond het toen we ernaast stonden al heel mooi gemaakt, maar terug bij het herinneringscentrum zag ik pas dat de steentjes neergelegd zijn in de vorm van Nederland. Dat maakte het helemaal af.
Ik vond het erg mooi om dit een keer gezien te hebben. Het is toch een belangrijk stukje geschiedenis van Nederland. Terug in de auto waren we er nog even stil van. Pas na een paar minuten heb ik de radio weer aan gezet. Het is de hele dag nog bij me gebleven.
Mandelly
Ja “mooi” he.
Ik weet dat ik 13/14 was. 2e klas middelbare school. We waren als klas alles behalve lieverdjes maar daar waren we muisstil en respectvol…..
Dat ging voor ons vooraf aan een uitje naar oost Duitsland voor week in gastgezin, dat was raar en dubbel maar veel van geleerd!
Hier is de man ook uitermate geinteresseerd in 2e wereldoorlog….daardoor ook al veel gezien
Mama Krieltje
Ik ben er zelf ook nog nooit geweest, maar wil er zeker een keer heen.
Het gevoel van stilte overmand je al bij de beelden. Lijkt me erg indrukwekkend.
Daan
Ja, indrukwekkend is dat he! En dan was Westerbork nog maar het begiin van het einde. Al die treinen die meerdere malen per dag vertrokken naar het Oosten: Bergen-Belsen, Auschwitz, Dachau…
Serena
Hier wil ook nog wel een keer heen. Lijkt me zeer indrukwekkend…
Huib
Daan,
“Gelukkig” viel het met de doorvoer nog wel mee…. Uiteindelijk zijn er maar 93 treinen vertrokken vanaf Westerbork (107.000) mensen.
Stammlager Auschwitz I, Auschwitz-Birkenau of Monowitz 54%, 65 treinen
Sobibór 34%, 19 treinen
Theresienstadt 5%
Bergen-Belsen 5%
Vooral op de dinsdag vertrokken de treinen waarna het enkele dagen duurde voordat ze op de plek waar ze heen gestuurd werden aankwamen. Gelukkig wekelijks, al maakt het dat niet minder vreselijk.
Maar het is een heel indrukwekende locatie, niet vergelijkbaar met andere locaties zoals Vught of Amersfoort.
Kim
Ik ben er nog nooit geweest, maar ik moet er een keer naar toe gaan. Toen ik in Berlijn was merkte ik door de muur ook al wat de oorlog met de mensen heeft losgemaakt.
Roxanne
Berlijn vond ik ook al mooi ja! Daar kon je het ook voelen.
Marije
Ik woonde vroeger vlakbij Westerbork en ging daar regelmatig met mijn ouders naartoe. Zó heftig! Elke keer word ik er ook weer stil van, net als jullie.
Marcella
Lijkt me prachtig en indrukwekkend tegelijk. Ik wil er zeker nog eens kijken.
Mich
Leuk dat je er bent geweest. Ik ga niet naar dit soort plaatsen. De laatste keer was in Berlijn naar een concentratiekamp, ja omdat het in het programma zat, maar ik werd halverwege misselijk en het idee om foto’s te maken van plekken waar andere mensen zoveel hebben geleden. -no offense :)- Ook draait mijn maag bij het idee dat het nog niet eens zolang geleden is en dat een mens in staat is om dit een ander mens aan te doen.
Nee ik zal niet zo snel weer een stap zetten in een concentratiekamp.
Roxanne
Ik had absoluut een naar gevoel toen ik daar liep en ik wilde er ook geen gewoonte van maken. Tegelijkertijd vind ik dat we het niet mogen vergeten en ik wilde het wel graag zien. Ik hoop dat we het met zijn allen nooit vergeten, zodat de geschiedenis zich niet snel zal herhalen! Al ben ik bang dat er altijd mensen zijn die gekke ideeën hebben.